ANAHTAR KELİMELER
Prokaryotik, Öbakteriler (Bakteriler), Arkeobakteriler (Arkeler), Ökaryotik,
Plazmid, Kromozom, Ribozom, Peptidoglikan (murein, mukopeptid), Gram boyama,
Gram negatif, Gram pozitif, Hücre zarfı, Hücre zarı, Hücre duvarı, Dış zar,
Periplazmik boşluk, Oksidatif fosforilasyon, Sferoplast / Protoplast, Kamçı,
Kemotaksis, Eksenel filament, Periplazmik bağlayıcı protein, Permeaz,
Depolama granülleri, Pili (fimbriae)
Kapsül (balçık tabakası, Glikokaliks), Endospor
Şekil 1a
Canlıların kümeleri
|
PROKARYOTLAR ve
ÖKARYOTLAR
İnsanlarda enfeksiyon
oluşturan "Gerçek" bakteriler, canlıların sınıflandırılmasında öbakteria
krallığının üyeleridirler. Bu bakterilere ek olarak, genellikle insanın
hemen çevresindeki ortamlarda bulunan mikroorganizmaların oluşturduğu ikinci
bir archaebakteria (Archaea) krallığı vardır. Morfolojik olarak ve özellikle
nükleus yokluğu nedeniyle, bu iki krallık üyesi mikroorganizmalar benzerdir
ve birlikte prokaryotlar olarak adlandırılır. Bununla birlikte bu iki
krallık arasında biyokimyasal olarak farklılıklar vardır. Archaea
krallığının üyesi bir çok mikroorganizma insanlar için sıra dışı olan
koşullarda yaşayabilirler; thermoacidophiles olarak adlandırılan grup; sıcak
kükürt kaynaklarında; 80oC gibi yüksek ısıda ve pH:2 asitliğinde
yaşayabilir, metanojenler; metan içeren ortamlarda, aşırı halofiller ise
yüksek tuz içeren ortamlarda yaşayabilirler.
Arkealar
Bazı yönlerden, arkeaların biyokimyasal olarak öbakterilerden daha çok
ökaryotlara benzemeleri nedeniyle, arkealar ve öbakteriler
birbirlerinden (Şekil 1a) ayrılmadan önce, arkea ve ökaryotların
öbakterilerden ayrıldıkları anlaşılıyor. DNA dizisi benzerliklere temel
alınarak yapılan çalışmalarda; Örneğin, arkelerin alt birimlerin sayısı
bakımından karmaşık bir enzimi olan RNA polimeraz’ı ile ökaryot nükleer
polimerazlarının alt birimlerininde bazı önemli amino asit benzerliği
olduğu gösterilmiştir. Arkealar, öbakteriler gibi operonlara sahip
olsalar da ve bunların kopyalanmasını polycistronic mRNA aracılığı ile
yapsalarda, gen promotor yapısı yine öbakteriler ile karşılaştırıldığı
zaman daha fazla ökaryotlara benzemektedir. Ayrıca protein sentezi
faktörleri açısından da arkealar ile ökaryotlar arasında önemli
benzerlik vardır. Ökaryotlar ve arkeaların genel protein sentezi
mekanizmaları benzer olabilir. Bunlara ek olarak öbakteriler ve
archeaların 16S rRNA dizisi oldukça farklıdır.
Öbakteriler
(Mycoplasma ve Chlamydia hariç) peptidoglikan (eşanlamlı: murein,
mukopeptid) yapıda hücre duvarı iskeletine sahiptir. Peptidoglikan,
doğada öbakteriler dışında başka yerde bulunmayan bir yapıdır ve eşsiz
bir şeker olan muramik asit içerir. Arkealar öbakteriyal murein yapıdan
farklı olarak pseudomurein içerirler.
Arkea ve ökaryotlar arasındaki benzerliklerin artması göz
önüne alındığında, arkea-bakteria terimi artık kullanılmamaktadır.
Bitkiler, hayvanlar ve mantarlar dahil canlılığın diğer bütün hücresel
biçimleri ökaryotlar olarak adlandırılır.
Arkea üyeleri, insanlar için patojenler değildir ve daha fazla ele
alınmayacaktır.
Archaea ve Ökaryoklar
arasındaki benzerlikler |
|
Öbakteriler |
Arkea |
Ökaryotlar |
Nükleus |
Yok |
Yok |
Var: membran-bağımlı |
Nükleosom/histonlar |
Yok |
Var |
Var |
Operons/polycistronic mRNAs |
Var |
Var |
Yok |
Intronlar |
Yok |
Yok |
Var |
TATA Kutu bağlayıcı protein |
Yok |
Var |
Var |
Organeller |
Yok |
Yok |
Var: mitokondri, lisozom,
endoplazmik retikulum v.b. |
Kromozomlar |
Bir Sirküler |
Bir Sirküler |
Birden Fazla |
RNA polimeraz |
Bir (basit) |
Birden fazla (kompleks) |
Birden fazla (kompleks) |
Protein sentezi başlatıcı
amino asit |
N-formyl methionine |
Methionine |
Methionine |
Protein sentezinin difteri
toksinine duyarlılığı |
Duyarsız |
Duyarlı |
Duyarlı |
Peptidoglikan |
Var |
Yok |
Yok |
Protein sentezi |
-
başlatma faktörleri
-
ribozomal proteinler
-
uzama faktörleri
arkhealarınkiler öbakteriler daha çok ökaryotlara benzer |
PROKARYOTLAR / ÖKARYOTLAR ARASINDAKİ
FARKLAR
Prokaryotik hücre, ökaryotik hücrenin aksine, bölümlere ayrılmış değildir. Yani
prokaryot hücrede, nükleer membranlar, mitokondri, endoplazmik retikulum, golgi
aygıtı, fagozomlar ve lizozomlar (Şekil 1b, 2 ve 3) mevcut değildir.
Prokaryotlarda genellikle tek bir dairesel kromozom vardır. Yapısında nükleer
membran olmadığından, kromozom, hücre zarı üzerinde, mezozom olarak adlandırılan
belirli bir bölgeye bağlıdır. Prokaryotik ribozomlar 70S (S bir boyut ölçüsü
olan Svedberg birimini tanımlar.) büyüklüğündeyken, Ökaryotik ribozomlar daha
büyük (80S) yapıdadır. Prokaryotik ribozomal alt birimleri 30S ve 50S yapılarda
bulunur (ökaryotikler daha büyüktür). 50S ribozom yapısında 23S ve 5S RNA
bulunurken, 30S ribozom yapısında 16S RNA yer alır. Ribozomal RNA ökaryotlarda
daha büyüktür (örneğin, 18S’e karşı 16S rRNA). Bakteriyel membranlar genellikle
steroller (örneğin kolesterol) içermez.
|
Şekil 1b.
Ökayotlar ve öbakteriyel prokaryotların karşılaştırılması
Şekil 2.
Bir Hayvan hücresi
Şekil 3.
Bakteri hücresi prototipi
|
BAKTERİYEL YAPILAR
Ökaryotlarla kıyaslandığında, karmaşık yapıların
olmamasına rağmen, bir dizi öbakteria yapısı tanımlanabilmiştir. Tüm bakteriler
bu tanımlanan yapılara hepsine sahip değildir.
Plazmidler
Bunlar ekstra kromozomal DNA yapılarıdır, genellikle birden fazla kopyaları
vardır ve sık sık patogenez faktörleri ve antibiyotik direnç faktörlerini
kodlarlar. Bazı formlar aynı zamanda bakteriyel replikasyona
katılmaktadırlar.
Hücre kılıfı
Bakteriler gram boya ile boyama temelinde iki gruba ayrılabilir. Gram
pozitif bakteriler son yıkamadan sonra kristal viyole ile boyanırken, Gram
negatif bakteriler kristal viyole ile boyanmazlar. Tüm bakterilerde,
oksidatif fosforilasyonun gerçekleştiği (mitokondri olmadığı için) bir hücre
zarı vardır. Hücre zarının dışında, rijid ve ozmotik lizise karşı hücreyi
koruyan bir hücre duvarı vardır. Gram pozitif bakterilerde bulunan hücre
duvarı peptidoglikan tabakası, gram negatif bakterilerden çok daha kalın
yapıdadır. Gram negatif bakterilerde, bu bakterilerin geçirgenliğine büyük
bir engel olan ilave bir dış zar bulunmaktadır. İç ve dış zarları arasındaki
boşluk, periplazmik boşluk olarak bilinir. Gram negatif bakterilerde
periplazmik boşlukta ayrıştırıcı enzimler depolanır ve bulunmaktadır. Gram
pozitif bakterilerde periplazmik boşluk olmadığı için ve depolama
yapamadığından, bunun yerine hücre dışı sindirim gerçekleştiren ekzoenzimler
salgılarlar. Bu enzimler, dış zar (eğer varsa) veya hücre zarından geçemeyen,
sindirilmesi gerekli olan büyük moleküllerin sindirimini sağlar.
|
Şekil
6, Kapsül üreten Bacillus şeklinde bakteriler. Kapsül
polisakarit veya poliprotein yapıda olabilir. Kapsül; yapışma, virulans,
koruma, besin güvenliği ve hücreler arası tanıma gibi fonksiyonlara sahiptir.
Kapsüllerin kalınlığı değişmekle birlikte genellikle bakterinin 2 kat
büyüklüğünde olabilir. Bir kapsül boyada, arka plan grimsi mavi lekeli ve
hücreler kırmızı lekeli görülürken, kapsül lekesiz ve hücrenin etrafında
halo olarak görünür. © Judy Bowen Buckman Laboratories International,
Inc.Memphis, Tennessee, USA and The MicrobeLibrary |
Kapsül ve Slime (balçık) katman
yapıları (Şekil 6)
Bu yapılar hücre kılıfının dışında bakteriyi çevreleyen yapılardır. Daha
belirgin oldukları zaman kapsül, daha az belirgin oldukları zaman slime (balçık)
veya glikokaliks katmanı olarak adlandırılır. Kapsül yapıları genellikle
polisakarit yapıda olmakla birlikte, belirli bir basilde bir polipeptid (poliglütamik
asit) yapısında da olabilir. Bu yapılar, hücre canlılığı için gerekli
değildir ve bir tür içinde diğerleri üretemezken bir suş kapsül üretebilir.
Patojenik bakterilerin kapsülleri, bakterilerin fagositlerce yenmesi ve
öldürmesini inhibe ederler. Kapsüller genellikle in vitro kültür sırasında
kaybolur.
Endosporlar (spor)
Spor oluşumu uygun olmayan koşullarda, (gıda maddesi bulunmaması gibi)
belirli bakteriler tarafından oluşturulan, bakteri hücresinin uykuda
şeklidir (Şekil 7). Spor yapı aynı zamanda hücrenin aktif olarak bitkisel
olarak üreyen formu olarak ta adlandırılır. Spor (yüksek sıcaklık ve organik
çözücüler de dahil olmak üzere), olumsuz koşullara dayanıklıdır. Spor
oluşumunda sitoplazmadaki su atılır ve sitoplazma ısı direncinde yer alan
daha çok kalsiyum dipicolinate içerir (Şekil 8, dipikolinik asit). Sporlar
yaygın olarak Bacillus ve Clostridium cinsi basillerde bulunurlar.
|
|
Şekil 7A, Bacillus cereus sporları (yeşil) ve spor oluşturmayan
hücreler (pembe) © Ralph Van Dyke Jr. The Des Moines University
Osteopathic Medical Center, Des Moines, Iowa USA and The MicrobeLibrary
Şekil 7B, Kültürde P. larva sporülasyonu, diğer bakterilerin endospor oluşumu
benzerdir. Çubuk-şekilli vejetatif hücre kalın peptidoglikan tabakasına sahiptir.
© Donald Stahly, University of Iowa, Iowa City, Iowa and The
MicrobeLibrary
Şekil 7C, Bir olgunlaşmamış spor anne hücresi (sporanjiyum) ile çevrili olarak
gösterilmiştir. Bakteriyel DNA'nın bir kopyası gelişen spor içinde muhafaza
edilir. Dış spor ceket olgun sporlarda daha ince ve daha az elektron yoğun
görünür. © Donald Stahly, University of Iowa, Iowa City, Iowa and
The MicrobeLibrary
Şekil 7D, Kalın spor ceket Endosporun farklılaşmasının tamamlandığını gösterir,
ancak Endospor sporangium içinde kalır. Son olarak, endospor sporangiumdan
salınır. İç spor yapı en fazla yedi farklı katmandan oluşur ve lameller yapı
olarak adlandırılır. © Donald Stahly, University of Iowa, Iowa
City, Iowa andThe MicrobeLibrary
Şekil 8, Dipikolinik asit. |