x x

 INFECTIOUS DISEASE

BAKTERIYOLOJİ IMMUNOLOGY MYCOLOGY PARASITOLOGY VIROLOGY

 

ENGLISH

PORTUGUESE

SPANISH

BAKTERİYOLOJİ - BİRİNCİ BÖLÜM
 

BAKTERİ HÜCRESİ

Dr Alvin Fox
Emeritus Professor
University of South Carolina School of Medicine

Çeviren:
Prof. Dr. Mustafa Demirci
İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Tıp Fakültesi

 

SHQIP - ALBANIAN

FARSI

Let us know what you think
FEEDBACK

SEARCH

Logo image © Jeffrey Nelson, Rush University, Chicago, Illinois  and The MicrobeLibrary

 

 

ANAHTAR KELİMELER
Prokaryotik, Öbakteriler (Bakteriler), Arkeobakteriler (Arkeler), Ökaryotik, Plazmid, Kromozom, Ribozom, Peptidoglikan (murein, mukopeptid), Gram boyama, Gram negatif, Gram pozitif, Hücre zarfı, Hücre zarı, Hücre duvarı, Dış zar, Periplazmik boşluk, Oksidatif fosforilasyon, Sferoplast / Protoplast, Kamçı, Kemotaksis, Eksenel filament, Periplazmik bağlayıcı protein, Permeaz, Depolama granülleri, Pili (fimbriae)
Kapsül (balçık tabakası, Glikokaliks), Endospor
 

 

Şekil 1a
Canlıların kümeleri

PROKARYOTLAR ve ÖKARYOTLAR

İnsanlarda enfeksiyon oluşturan "Gerçek" bakteriler, canlıların sınıflandırılmasında öbakteria krallığının üyeleridirler. Bu bakterilere ek olarak, genellikle insanın hemen çevresindeki ortamlarda bulunan mikroorganizmaların oluşturduğu ikinci bir archaebakteria (Archaea) krallığı vardır. Morfolojik olarak ve özellikle nükleus yokluğu nedeniyle, bu iki krallık üyesi mikroorganizmalar benzerdir ve birlikte prokaryotlar olarak adlandırılır. Bununla birlikte bu iki krallık arasında biyokimyasal olarak farklılıklar vardır. Archaea krallığının üyesi bir çok mikroorganizma insanlar için sıra dışı olan koşullarda yaşayabilirler; thermoacidophiles olarak adlandırılan grup; sıcak kükürt kaynaklarında; 80oC gibi yüksek ısıda ve pH:2 asitliğinde yaşayabilir, metanojenler; metan içeren ortamlarda, aşırı halofiller ise yüksek tuz içeren ortamlarda yaşayabilirler.

Arkealar
Bazı yönlerden, arkeaların biyokimyasal olarak öbakterilerden daha çok ökaryotlara benzemeleri nedeniyle, arkealar ve öbakteriler birbirlerinden (Şekil 1a) ayrılmadan önce, arkea ve ökaryotların öbakterilerden ayrıldıkları anlaşılıyor. DNA dizisi benzerliklere temel alınarak yapılan çalışmalarda; Örneğin, arkelerin alt birimlerin sayısı bakımından karmaşık bir enzimi olan RNA polimeraz’ı ile ökaryot nükleer polimerazlarının alt birimlerininde bazı önemli amino asit benzerliği olduğu gösterilmiştir. Arkealar, öbakteriler gibi operonlara sahip olsalar da ve bunların kopyalanmasını polycistronic mRNA aracılığı ile yapsalarda, gen promotor yapısı yine öbakteriler ile karşılaştırıldığı zaman daha fazla ökaryotlara benzemektedir. Ayrıca protein sentezi faktörleri açısından da arkealar ile ökaryotlar arasında önemli benzerlik vardır. Ökaryotlar ve arkeaların genel protein sentezi mekanizmaları benzer olabilir. Bunlara ek olarak öbakteriler ve archeaların 16S rRNA dizisi oldukça farklıdır.

Öbakteriler (Mycoplasma ve Chlamydia hariç) peptidoglikan (eşanlamlı: murein, mukopeptid) yapıda hücre duvarı iskeletine sahiptir. Peptidoglikan, doğada öbakteriler dışında başka yerde bulunmayan bir yapıdır ve eşsiz bir şeker olan muramik asit içerir. Arkealar öbakteriyal murein yapıdan farklı olarak pseudomurein içerirler.

Arkea ve ökaryotlar arasındaki benzerliklerin artması göz önüne alındığında, arkea-bakteria terimi artık kullanılmamaktadır. Bitkiler, hayvanlar ve mantarlar dahil canlılığın diğer bütün hücresel biçimleri ökaryotlar olarak adlandırılır.

Arkea üyeleri, insanlar için patojenler değildir ve daha fazla ele alınmayacaktır.
 

Archaea ve Ökaryoklar arasındaki benzerlikler

  Öbakteriler Arkea Ökaryotlar
Nükleus Yok Yok Var: membran-bağımlı
Nükleosom/histonlar Yok Var Var
Operons/polycistronic mRNAs Var Var Yok
Intronlar Yok Yok Var
TATA Kutu bağlayıcı protein Yok Var Var
Organeller Yok Yok Var: mitokondri, lisozom, endoplazmik retikulum v.b.
Kromozomlar Bir Sirküler Bir Sirküler Birden Fazla
RNA polimeraz Bir (basit) Birden fazla (kompleks) Birden fazla (kompleks)
Protein sentezi başlatıcı amino asit N-formyl methionine Methionine Methionine
Protein sentezinin difteri toksinine duyarlılığı Duyarsız Duyarlı Duyarlı
Peptidoglikan Var Yok Yok
Protein sentezi
  • başlatma faktörleri
  • ribozomal proteinler
  • uzama faktörleri

arkhealarınkiler öbakteriler daha çok ökaryotlara benzer

 

Arkeaların benzersiz özellikleri


 

PROKARYOTLAR / ÖKARYOTLAR ARASINDAKİ FARKLAR

Prokaryotik hücre, ökaryotik hücrenin aksine, bölümlere ayrılmış değildir. Yani prokaryot hücrede, nükleer membranlar, mitokondri, endoplazmik retikulum, golgi aygıtı, fagozomlar ve lizozomlar (Şekil 1b, 2 ve 3) mevcut değildir. Prokaryotlarda genellikle tek bir dairesel kromozom vardır. Yapısında nükleer membran olmadığından, kromozom, hücre zarı üzerinde, mezozom olarak adlandırılan belirli bir bölgeye bağlıdır. Prokaryotik ribozomlar 70S (S bir boyut ölçüsü olan Svedberg birimini tanımlar.) büyüklüğündeyken, Ökaryotik ribozomlar daha büyük (80S) yapıdadır. Prokaryotik ribozomal alt birimleri 30S ve 50S yapılarda bulunur (ökaryotikler daha büyüktür). 50S ribozom yapısında 23S ve 5S RNA bulunurken, 30S ribozom yapısında 16S RNA yer alır. Ribozomal RNA ökaryotlarda daha büyüktür (örneğin, 18S’e karşı 16S rRNA). Bakteriyel membranlar genellikle steroller (örneğin kolesterol) içermez.
 

anim-bact.jpg (125807 bytes)  
Şekil 1b.
Ökayotlar ve öbakteriyel prokaryotların karşılaştırılması

anim.jpg (168952 bytes)  
Şekil 2.
Bir Hayvan hücresi

protobact.jpg (92885 bytes)  
Şekil 3.
Bakteri hücresi prototipi

 

BAKTERİYEL YAPILAR

Ökaryotlarla kıyaslandığında, karmaşık yapıların olmamasına rağmen, bir dizi öbakteria yapısı tanımlanabilmiştir. Tüm bakteriler bu tanımlanan yapılara hepsine sahip değildir.

Plazmidler
Bunlar ekstra kromozomal DNA yapılarıdır, genellikle birden fazla kopyaları vardır ve sık sık patogenez faktörleri ve antibiyotik direnç faktörlerini kodlarlar. Bazı formlar aynı zamanda bakteriyel replikasyona katılmaktadırlar.

Hücre kılıfı
Bakteriler gram boya ile boyama temelinde iki gruba ayrılabilir. Gram pozitif bakteriler son yıkamadan sonra kristal viyole ile boyanırken, Gram negatif bakteriler kristal viyole ile boyanmazlar. Tüm bakterilerde, oksidatif fosforilasyonun gerçekleştiği (mitokondri olmadığı için) bir hücre zarı vardır. Hücre zarının dışında, rijid ve ozmotik lizise karşı hücreyi koruyan bir hücre duvarı vardır. Gram pozitif bakterilerde bulunan hücre duvarı peptidoglikan tabakası, gram negatif bakterilerden çok daha kalın yapıdadır. Gram negatif bakterilerde, bu bakterilerin geçirgenliğine büyük bir engel olan ilave bir dış zar bulunmaktadır. İç ve dış zarları arasındaki boşluk, periplazmik boşluk olarak bilinir. Gram negatif bakterilerde periplazmik boşlukta ayrıştırıcı enzimler depolanır ve bulunmaktadır. Gram pozitif bakterilerde periplazmik boşluk olmadığı için ve depolama yapamadığından, bunun yerine hücre dışı sindirim gerçekleştiren ekzoenzimler salgılarlar. Bu enzimler, dış zar (eğer varsa) veya hücre zarından geçemeyen, sindirilmesi gerekli olan büyük moleküllerin sindirimini sağlar.

 

 
Bakteri duvarı bulunmayan formlar
Bakteri tedavi sırasında; 1) hücre duvarı için litik olan enzimler ile (örneğin, lizozim) veya, 2) peptidoglikan biyosentezini engelleyen antibiyotikler ile karşılaştığı zaman bakteri duvarı bulunmayan formlara dönüşerek üreyebilmektedir. Genellikle bu karşılaşma (tedaviler) sonucunda bakteriler ölmektedir. Bakteri duvarı bulunmayan bakteriler çoğalamazlar ve bu formlarda bir dış zar mevcut olduğu durumda spheroplast veya bir dış zar mevcut değilse protoplast olarak adlandırılır. Nadiren, bakteri duvarı bulunmayan formlar çoğalabilirler (L formları).
 

 Şekil 4.
E. coli – basil prokaryot bir çok flagellalı (SEM x26,730) © Dennis Kunkel Microscopy, Inc. İzni ile kullanılmıştır

 

Kamçı (Flagella)
Bazı bakteri türleri hareketlidir ve kamçı (Şekil 4) olarak adlandırılan lokomotor organelleri vardır. Bu hareket organellerine sahip olanlar ve çevrelerindeki kimyasal, toksik ve gıda maddelerini algılayabilenler, bu maddelere doğru veya bu maddelerden uzaklaşmak için (kemotaksis) hareket edebilirler. Hücre zarında gömülü olan kamçı uzun bir iplikçik olarak hücre kılıfı boyunca yer alır ve uzanır.
 
 Şekil 5.
E. coli pilileri (TEM x17,250) © Dennis Kunkel Microscopy, Inc. İzni ile kullanılmıştır
Pili (eş anlamlı: fimbriae)
Pili türleri (üretilip üretilmediğine bakılmaksızın) türler içinde ve arasında değişkenlik gösterir. Pili bakteri hücresinin (Şekil 5) saç benzeri uzantılarıdır. Bazıları konjugasyona (cinsel gen transferi) katılırken ve diğerleri enfeksiyonda epitel yüzeylerin ev sahipliği yapmasına neden olan adezyondan (yapışma) sorumludur.
 
capsule.jpg (53601 bytes) Şekil 6, Kapsül üreten Bacillus şeklinde bakteriler. Kapsül polisakarit veya poliprotein yapıda olabilir. Kapsül; yapışma, virulans, koruma, besin güvenliği ve hücreler arası tanıma gibi fonksiyonlara sahiptir. Kapsüllerin kalınlığı değişmekle birlikte genellikle bakterinin 2 kat büyüklüğünde olabilir. Bir kapsül boyada, arka plan grimsi mavi lekeli ve hücreler kırmızı lekeli görülürken, kapsül lekesiz ve hücrenin etrafında halo olarak görünür. © Judy Bowen Buckman Laboratories International, Inc.Memphis, Tennessee, USA and The MicrobeLibrary

Kapsül ve Slime (balçık) katman yapıları (Şekil 6)
Bu yapılar hücre kılıfının dışında bakteriyi çevreleyen yapılardır. Daha belirgin oldukları zaman kapsül, daha az belirgin oldukları zaman slime (balçık) veya glikokaliks katmanı olarak adlandırılır. Kapsül yapıları genellikle polisakarit yapıda olmakla birlikte, belirli bir basilde bir polipeptid (poliglütamik asit) yapısında da olabilir. Bu yapılar, hücre canlılığı için gerekli değildir ve bir tür içinde diğerleri üretemezken bir suş kapsül üretebilir. Patojenik bakterilerin kapsülleri, bakterilerin fagositlerce yenmesi ve öldürmesini inhibe ederler. Kapsüller genellikle in vitro kültür sırasında kaybolur.
 

Endosporlar (spor)
Spor oluşumu uygun olmayan koşullarda, (gıda maddesi bulunmaması gibi) belirli bakteriler tarafından oluşturulan, bakteri hücresinin uykuda şeklidir (Şekil 7). Spor yapı aynı zamanda hücrenin aktif olarak bitkisel olarak üreyen formu olarak ta adlandırılır. Spor (yüksek sıcaklık ve organik çözücüler de dahil olmak üzere), olumsuz koşullara dayanıklıdır. Spor oluşumunda sitoplazmadaki su atılır ve sitoplazma ısı direncinde yer alan daha çok kalsiyum dipicolinate içerir (Şekil 8, dipikolinik asit). Sporlar yaygın olarak Bacillus ve Clostridium cinsi basillerde bulunurlar.
 

 
spore.jpg (44672 bytes) Şekil 7A, Bacillus cereus sporları (yeşil) ve spor oluşturmayan hücreler (pembe) © Ralph Van Dyke Jr. The Des Moines University Osteopathic Medical Center, Des Moines, Iowa USA and The MicrobeLibrary

Şekil 7B, Kültürde P. larva sporülasyonu, diğer bakterilerin endospor oluşumu benzerdir. Çubuk-şekilli vejetatif hücre kalın peptidoglikan tabakasına sahiptir. © Donald Stahly, University of Iowa, Iowa City, Iowa and The MicrobeLibrary
 

Şekil 7C, Bir olgunlaşmamış spor anne hücresi (sporanjiyum) ile çevrili olarak gösterilmiştir. Bakteriyel DNA'nın bir kopyası gelişen spor içinde muhafaza edilir. Dış spor ceket olgun sporlarda daha ince ve daha az elektron yoğun görünür. © Donald Stahly, University of Iowa, Iowa City, Iowa and The MicrobeLibrary

Şekil 7D, Kalın spor ceket Endosporun farklılaşmasının tamamlandığını gösterir, ancak Endospor sporangium içinde kalır. Son olarak, endospor sporangiumdan salınır. İç spor yapı en fazla yedi farklı katmandan oluşur ve lameller yapı olarak adlandırılır. © Donald Stahly, University of Iowa, Iowa City, Iowa andThe MicrobeLibrary

Şekil 8, Dipikolinik asit.

 


 

 

Return to the Bacteriology Section of Microbiology and Immunology On-line

 


This page last changed on Friday, February 26, 2016
Page maintained by
Richard Hunt