x |
x |
|
|
INFECTIOUS
DISEASE |
BAKTERIYOLOJİ |
IMMUNOLOGY |
MYCOLOGY |
PARASITOLOGY |
VIROLOGY |
PORTUGUESE |
BAKTERİYOLOJİ - BÖLÜM ONBİR
ENTEROBACTERIACEAE, VIBRIO, CAMPYLOBACTER AND
HELICOBACTER
Dr Alvin Fox
Emeritus Professor
University of South Carolina School of Medicine
Çeviren
Prof. Dr. Mustafa Demirci
İzmir Katip Çelebi Üniversitesi,
Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji A.D. İzmir, Türkiye
|
TURKISH |
ALBANIAN |
SPANISH |
SLOVAK |
SEARCH |
Let us know what you think
FEEDBACK |
|
|
Logo image © Jeffrey
Nelson, Rush University, Chicago, Illinois and
The MicrobeLibrary |
|
ANAHTAR KELİMELER,
Fırsatçı Gastroenterit, İshal, Dizanteri, İdrar yolu enfeksiyonları, Laktoz
pozitif / Negatif, API şerit (strip), Enteropatojenik E. coli, Enterotoksik
E. coli, Isıya duyarlı toksin, Isıya dirençli toksin, Enteroinvaziv E.coli,
Enterohemorajik E.coli, Vero toksin (Shiga-benzeri), Hemolizin, Yapıştırıcı
(adeziv) pili, Shigella, Basilli dizanteri, Shiga toksin, Salmonella typhi,
Tifo, Vi antijeni, Salmonella enteritidis (salmonelloz), Salmonella
cholerae-suis, Vibrio cholera, Kolera, Koleragen (kolera toksin), Yersinia
entercolitica, Campylobacter jejuni, Helicobacter pylori
|
ENTEROBACTERIACEAE
Genel Özellikleri
İnsan gastrointestinal sisteminde primer enfeksiyonlara neden olan bir grup
organizmayı içerir. Bu bakteriler, (bağırsak hastalıklarına neden olup
olamadığından bağımsız olarak) enterikler olarak adlandırılırlar.
Gastrointestinal sistemde ciddi hastalık oluşturan bakteriler başlıca;
Escherichia coli, Salmonella türleri, Shigella dört tür ve Yersinia
entercolitica olarak sayılabilir. Reiter sendromu gibi (HLA-B27 ile bağlantılı
olanlar) romatizmal hastalıklar, kısa süreli Salmonella, Shigella, ve Yersinia
enfeksiyonun dan sonra meydana gelebilmektedir. Campylobacter ve Chlamydia da
dahil olmak üzere, Enterobacteriacae üyeleri olmayan diğer organizmalar da
Reiter sendromuna neden olabilmektedir. Yersina pestis ("Veba" etkeni), diğer
zoonotik bakteriler ile ayrı bir grupta işlenecektir.
Bu ailenin üyeleri (septisemi, pnömoni, menenjit ve idrar yolu enfeksiyonları
dahil) fırsatçı enfeksiyonların başlıca nedenleridirler. Fırsatçı enfeksiyonlara
neden olan cinslerin örnekleri; Citrobacter, Enterobacter, Escherichia, Hafnia,
Morganella, Providencia ve Serratia veilebilir. Antibiyotik tedavisinin seçimi
organizmaların çeşitliliği nedeniyle karmaşıktır.
Organizmaların bazıları ayrıca sağlıklı kişilerde toplum kökenli hastalığa neden
olur. Klebsiella pneumoniae sıklıkla solunum yolu enfeksiyonlarına neden
olmaktadır. Organizmanın patojenikliğine yardım eden bir belirgin kapsülü vardır.
Yaygın toplum kaynaklı ("Yükselen") idrar yolu enfeksiyonları E. coli
kaynaklıdır. Günümüzde artan idrar yolu enfeksiyonlarının büyük çoğunluğu
genellikle fekal kirlenme sonucunda gelişmektedir. Proteus idrar yolu
enfeksiyonlarının başka bir yaygın nedenidir; Organizma ürettiği üreaz enzimiyle,
alkali bir ortam oluşumuna sonuç verecek olan, üreyi parçalar.
Enterobacteriaceae'nın İzolasyonu ve
Tanımlanması
Enterobacteriaceae ailesinde Gram-negatif fakültatif anerobik basiller
bulunmaktadır. Bunlar sitokrom oksidaz eksikliği sonucu oksidaz negatif olarak
adlandırılırlar. Genellikle, dışkı örneklerinden, laktoz ve bir pH belirteci
içeren agarda, izole edilmektedirler. Laktozu fermente eden koloniler, yeterli
asit üreterek renk göstergesinde bir değişime (Şekil 1) neden olurlar.
Escherichia coli laktozu fermente ederken, Shigella, Salmonella ve Yersinia
laktozu fermente edemezler. "Non-patojenik" E. coli suşları (ve diğer laktoz
pozitif enterikler) sıklıkla normal dışkı içinde bulunmaktadırlar. Onları "patojenik"
E. coli'den ayırt etmek zordur ve genellikle dışkıda laktoz negatif kolonilerden
biri tanımlanır. Diğer bölgelerden izole edilen (düşük sayıda bakteri içeren (örneğin
idrar) veya normalde steril olan (örneğin kan)) tüm Enterobacteriaceae, örneğin
API 20E sistemi kullanılarak, biyokimyasal olarak tanımlanır. Onların önemli
serotipleri, O (lipopolisakkarid), H (kamçı) ve K (kapsül) antijenleri
kullanılarak ayırt edilebilir. Ancak, serotipleme genellikle rutin klinik
laboratuvarda gerçekleştirilmez.
|
Şekil 1A; TSI yatık agar reaksiyonları. Bu şekil hakkında daha fazla bilgi
için, buraya gidin lütfen. © Neal R. Chamberlain, Kirksville
College of Osteopathic Medicine, Kirksville, MO and The MicrobeLibrary. |
Şekil 1B, Safra tuzları ve asit göstergeleri içeren (Bromthymol mavi ve asit
fuksin), Hektoen agar'da nonlaktoz fermenterler. Bu agar, Gram pozitif
bakteriler inhibe edildiğinden, gram negatif bakteriler için seçicidir.
Nonfermenterler mavi-yeşil, yeşil görünürkenken laktozu fermente edenler
turuncu koloniler oluştururlar. Bu besiyeri, dışkı örneklerinde normal flora
üyelerinden, potansiyel patojenlerin ayrılmasında yararlıdır. Ancak,
nonfermenterleri birbirinden ayrıştırılmasını söylemek zordur. Bu pleyt
üzerindeki organizmalar Salmonella, Proteus, veya Shigella olabilir.
© Pat Johnson, Palm Beach Community College, Lake Worth, Florida ve
MicrobeLibrary
Şekil 1B; Gram pozitif bakterilerin büyümesini inhibe eden safra tuzları ve
kristal viyole içeren MacConkey agarı üzerinde laktoz fermente etmeyen
bakterilerin büyümesi. Agar ayrıca laktoz fermenter ve non-fermenter ayıran
kırmızı boya içerir. Laktoz fermenter bakteri kolonileri kırmızı pembe,
Nonfermenterler renksiz veya şeffaf koloni oluştururlar. Bu agar laktoz
fermente etmeyenler arasında ayrım yapmaz; Bu büyüme çeşitli organizmaları
gösterebilir, örneğin, Proteus, Salmonella veya Shigella. Bu durum dışkıda
ileri tanımlamaya devam etmek için yeterli delil olurdu. ©
Pat Johnson, Palm Beach Community College, Lake Worth, Florida ve
MicrobeLibrary
Şekil 1C; Safra tuzları ve gram-pozitif bakterilerin büyümesini engelleyen
boyalar içeren eozin metilen mavisi (EMB) agar üzerinde laktozu fermente
etmeyen Gram negatif bakterilerin büyümesi. EMB agar, laktoz fermente eden
ve renksiz koloni oluşturan laktoz fermente etmeyenleri ayırt etmek için
yararlı bir tanı aracıdır. Salmonella ve Shigella, her iki patojen laktozu
fermente etmez, laktozu fermente eden baskın bağırsak florasından ayırt
edilebilir. © Pat Johnson, Palm Beach Community College, Lake
Worth, Florida ve MicrobeLibrary
|
Şekil 2, Renklendirilmiş elektron tarama mikrograflarıdır. Gram
negatif Escherichia coli bakterisi O157:H7 tipi 6836x.
CDC
Şekil 3;
E. coli (0157:H7) hemorajik tipi. Gram negatif enterik, fakültatif
anaerobik, prokaryot basil. Kontamine et yetersiz pişirilirdiği zaman,
insanlara potansiyel olarak ölümcüldür. © Dennis Kunkel
Mikroskopi, Inc. izni ile kullanılmıştır. |
GASROENTERİT, İSHAL ve DİZANTERİ
Escherichia coli
E. coli (Şekil 3), insan bağırsağında yaşar ve genellikle zararsızdır.
Ancak, bazı kontamine su ve gıdalar alınması sonucu ishal ve diğer
belirtilere neden olan patojenler de bulunmaktadır.
Tür seviyesinde, E. coli ve Shigella ayırt edilemez. Pratik nedenlerle (öncelikle
karışıklığı önlemek için), aynı cins içine yerleştirilmemişlerdir. İki
organizmanın neden olduğu hastalıklar arasındaki bir çok örtüşme şaşırtıcı
değildir.
1) Enteropatojenik E.coli (EPEC). Yaygın bulunan bazı serotipler
bebek ishali ile ilişkilidir. Gen prob kullanımıyla aşağıda sıralanan
diğer suş gruplarından farklı oldukları onaylamıştır. Organizmanın
invazyonu olmadan ve karakteristik mikrovillus yıkımının morfolojik
lezyonunun olması, yapışmanın (adezyon) önemli olduğunu göstermektedir.
Klinik görünüm;
- ateş
- ishal
- kusma
- bulantı, genellikle kanlı dışkılama ile birlikte
2) Enterotoksijenik E. coli (ETEC) kolera benzeri ishale neden olur
ancak hastalık ılımlıdır. Aynı zamanda bu bakteriler "turist ishali"
nedenidirler. Plasmidle kodlanmış iki tip toksin üretilir.
- Isıya duyarlı toksinler koleragen benzeridirler (ayrıca kolera
bölümüne bakınız). Adenil siklazın aktive edilmesi siklik AMP
üretimi arttırır. Bu durum su ve iyonların sekresyonunun artmasına
neden olur.
- Isıya dirençli toksinler. Bağırsak lümeninden iyonların
emilimini önleyen guanilat siklaz aktif hale gelir. Sonuçta her
vakada sulu ishal, ateş ve mide bulantısı olur.
3) Enteroinvaziv E. coli (EIEC) dizanteri oluşturur. (klinik olarak
şigellozdan ayırt edilemez, ayrıca basilli dizanteri bölümüne bakınız).
4) Enterohemorajik, E. coli (EHEC). Bu bakteriler genellikle O157:H7
serotip olarak tanımlanırlar (Şekil 2, 3, 4a). EHEC'in diğer bazı
suşları "O157 olmayan EHEC" olarak adlandırılır. Bunlar arasında, E.coli
O26, O111 ve O103 Amerika Birleşik Devletleri'nde en sık insanlarda
hastalığa neden olan serogruplardır. Çoğu O157 olmayan EHEC'ler,
O157:H7'den daha hafif şiddetli hastalığa neden olurlar ama birkaçı daha
şiddetli belirtilere neden olabilirler. Çok sıklıkla, O157 olmayan
EHEC'ler tespit edilemez ve onlar hakkında çok daha az bilgi
bulunmaktadır.
|
Şekil 4A; Escherichia coli O157:H7 transmisyon elektron mikroskobu
CDC / Peggy S. Hayes psh1@cdc.gov
Şekil 4B; E. coli O157:H7 enfeksiyonlarınıın kronolojisi, gelişmekte
olan gıda kaynaklı bir hastalık tipi. CDC
|
Bu organizmalar (ateşsiz hastalarda birkaç lökosit ile kanlı
ve bol ishal ile karakterizedir) bir hemorajik kolit oluşturabilir. Ancak,
kontamine hamburger eti salgınlarının tanımlanması sonucu önemi artmaya
başlamıştır (Şekil 4b). Organizmalar genellikle kana yayabilirler ve
sıklıkla ölümcül sistemik hemolitik-üremik sendrom (hemolitik anemi,
trombositopeni ve böbrek yetmezliği) oluşturabilirler. EHEC enfeksiyonu
tanısı alanlarda %5-10 oranında, yaşamı tehdit eden hemolitik üremik
sendromu gelişmesi potansiyeli vardır.
Vero toksin üreten organizmalar bu grup ile yüksek oranda
ilişkilidir (Biyokimyasal olarak Shiga toksine benzer- böylece "Shiga-benzeri"
olarak da bilinir). Toksin bir lizojenik faj tarafından kodlanmıştır.
Hemolizinler de (plazmid-kodlanmıştır) patogenezde önemlidirler.
Shiga benzeri toksin yapan bu bakterilere, genellikle "Shiga
toksin üreten" E. coli, veya kısaca STEC denir. Aynı zamanda Verositoksik
E.coli'de (VTEC) denir; bütün bu bakteri tanımları aynı grubu tanımlarlar.
Yukarıda belirtildiği gibi, etiyolojik olarak en az dört
farklı hastalık vardır. Ancak, rutin tanı laboratuvarlarında bu gruplar
genellikle ayırt edilemezler ve tedavi belirtilere dayanmaktadır. Genellikle,
sıvı replasmanı birincil tedavi yöntemidir. Antibiyotikler, ağır hastalık
veya sistemik hastalık aşamasına (örn hemolitik üremi sendromu-)
ilerleyenler dışında, genellikle kullanılmaz.
E. coli tarafından iki ana sınıf pili üretilmektedir: mannoz
duyarlı ve manoz dirençli pili. İlki mannoz içeren glikoproteinlere
bağlanarak, ikincisi ise konak epiteli üzeinde bulunan serebrosidlere
bağlanarak tutunmaya yardımcıdır. Bu sonuçta; E. coli'nin kolonizasyonuna
yardımcı olur.
|
Şekil 5. Shigella dysenteriae - Gram-negatif enterik, fakültatif anaerobik,
basil prokaryot; basilli dizanteriye neden olur. Bu tür en çok insan dışkısı
ile kirlenmiş su içinde bulunur. © Dennis Kunkel Mikroskopi,
Inc. izni ile kullanılmıştır |
Shigella
Amerika Birleşik Devletleri'nde, bildirilen her yıl yaklaşık 14.000
shigellosis vakası vardır, ama gerçek enfeksiyon sayısının en az yirmi kat
daha fazla olduğu düşünülmektedir, çünkü birçok hafif vaka teşhis edilmez.
Kötü hijyene sahip ortamlarda, şigelloz özellikle yaygındır, salgın
hastalıklar oluşabilir ve tekrarlayan sorunlara neden olmaktadır. Bu
enfeksiyona, en yatkın 2 ila 4 yaşları arasındaki çocuklardır ve yaz
aylarında, kış aylarından daha sık teşhis edilirler. Hastalık sıklıkla çocuk
bakım tesislerinde ve bir çok vakada küçük çocuklu ailelerde hastalığın
yayılması sonucu görülmektedir. Shigella ishalli dışkıdan bulunduğundan
enfekte insandan diğerlerine bulaşmaktadır. Dışkı hastalık ve sonraki iki
hafta boyunca bulaşıcı olabilir. Shigella enfeksiyonları sıklıkla, enfekte
kişinin kirli parmakları aracılığıyla veya direk kontamine dışkı
aracılığıyla sağlıklı kişilerin ağzına bulaşma ile olmaktadırlar. Bundan
dolayı, hijyen bir salgının kontrol altına alınmasında son derece önemlidir.
Gelişmekte olan dünyada, Shigella çok daha yaygındır ve çoğu zaman çoğu
toplumda mevcuttur.
Shigella (4 tür bulunmaktadır; S. flexneri, S. boydii, S. sonnei, S.
dysenteriae (Şekil 5)), tüm türler basilli dizanteri veya shigelloza (karın
ağrısı ile ilişkili kanlı ishal) neden olurlar. Organizma epitel tabakayı (mukozayı)
işgal eder ama penetre olmaz. Genellikle 2 ila 3 gün içinde, bağırsak epitel
katmanlarının bakteriler tarafından hasarlanması; sıklıkla mukus ve kan (dışkıda
bulunur) salınımı ve lökositlerin de (ayrıca "irin" olarak dışkıda bulunur)
katılmasıyla dizenteri ile sonuçlanır. Ancak, sıklıkla hiçbir dizanteri
kanıtı olmadan, sulu ishal görülmektedir. Nörotoksik, enterotoksik ve
sitotoksik olan Shiga toksin (kromozomal-kodlu) dizanteride rol oynamaktadır.
Enterotoksisitesi, klinik olarak ishal gibi görünen bir hastalık yapabilir.
Toksin (70S ribozom etki eder ve 28S rRNA'yı lize eder) protein sentezini
inhibe eder. Bu öncelikle fekal-oral temas ile oluşan çocukluk dönemi
hastalığıdır. Hastalık, enfekte yetişkin yiyecek işleyicileri tarafından
iletilen, kontamine yiyecek ile bulaşsa da, yetişkinler hastalığa
çocuklardan yakalanabilirler. Her durumda kaynak yıkanmamış ellerdir. Tek "rezervuar"
insanlardır.
Dehidratasyonu yönetme birincil ilgi odağıdır. Nitekim, hafif ishal
sıklıkla şigelloz olarak kabul edilmez. Şiddetli dizanteri hastaları
genellikle antibiyotiklerle (örneğin ampisilin) tedavi edilir. Salmonelloz
hastasının aksine, antibiyotik tedavisine yanıt ile hastalık süresi azalır.
|
Şekil 6a: Salmonella - Basil prokaryot (bölünme); flagel (kamçı) yok.
Salmonelloz (gıda zehirlenmesine) neden olur. (x 20.800) ©
Dennis Kunkel Mikroskopi, Inc. izni ile kullanılmıştırç
Şekil 6b; ABD'de 100.000 nüfus başına bildirilen Salmonella izolatlarının
oranı, 3 aylık hareketli ortalama ay ve yıl 1968-2011 CDC
Şekil 7a, Elektron mikrografik görüntü taramasına dayalı, beş ilaca dirençli
Salmonella serotip typhi bakterisinin bilgisayar tarafından oluşturulan
görüntüsü. Bu bakterilerin tüylü görünümü ve çokca saça benzer kamçı dikkat
çekicidir, organizmaların hücre duvarından kaynaklanan çok sayıda ince, kısa
fimbriaların varlığını unutmayın. CDC / Melissa Brower
Şekil 7b, Salmonella typhi nedeniyle ile tifo olan bir hastanın
göğüste taş rose döküntüleri. CDC / Silahlı Kuvvetler
Patoloji Enstitüsü, Charles N. Farmer |
Salmonella
Salmonella'ların, her yıl Amerika Birleşik Devletleri'nde 1.2 milyondan
fazla hastalığa, 23.000'den fazla hastaneye yatışa ve 450 kişinin ölümüne
neden olduğu tahmin edilmektedir. Salmonellosis salgınlarının toplam oranı
Amerika Birleşik Devletleri'nde düşüşte olmasına karşın periyodik salgınlar
(Şekil 6b) meydana gelmektedirler.
Salmonella enfeksiyonlarında sıklıkla kusma veya ishal görünmektedir,
bazen ciddi hastalığa neden olur. Nadir durumlarda, Salmonella şiddetli ve
yaşamı tehdit eden dolaşım sistemi enfeksiyonlarına yol açabilir.
Genetik çalışmalara dayanarak, tek tür Salmonella (Salmonella enterica) (Şekil
6a) vardır. Diğer taraftan uygun antikorları kullanarak 2000'den fazla
antijenik "tipleri" olduğu da kabul edilmiştir. Bununla birlikte, genel
olarak karakteristik bir insan hastalığı ile ilişkili sadece birkaç tür
vardır (en basit olarak ifade edilirse; Salmonella enteritidis, Salmonella
cholerae-suis ve Salmonella typhi).
Salmonellozis
Salmonellozis, çeşitli serotiplerin (en sık Salmonella enteritidis)
neden olduğu ve kontamine gıda (örneğin, kümes hayvanları ve yumurta
gibi) ile bulaşan ortak Salmonella enfeksiyonunun adıdır. Rezervuar
insan değildir ve genellikle bir gastroenterit (mide bulantısı, kusma ve
kanlı olmayan ishal) olarak görülür. Hastalık genellikle kendi kendini
sınırlar (2-5 gün). Shigella gibi, bu organizmalar epiteli istila
ederler ve sistemik enfeksiyona neden olmazlar. Büyük çoğunluğunda
komplikasyonsuz salmonelloz durumunda antibiyotik tedavisi yararlı
değildir. S. cholerae-suis (daha az sıklıkla görülür) bağırsaklarda
sınırlı kalmayıp septisemiye neden olur. Bu durumda, antibiyotik
tedavisi gereklidir.
Tifo
Salmonella typhi'nin (Şekil 7a) neden olduğu, ağır Salmonella
enfeksiyonlarının en şiddetli şekli "tifo" (enterik ateş) dur, Amerika
Birleşik Devletleri'nde sık görülmemekle birlikte, salgınların tarihsel
nedenlerinden biridir ve üçüncü dünya ülkelerinde hala bulunmaktadır.
Amerika Birleşik Devletleri'nde yılda yaklaşık 5,700 olgunun meydana
geldiği tahmin edilmektedir. Çoğu olgu uluslararası seyahat edenlerde (%
75 kadar) görülür. Tifodan gelişmekte olan ülkelerde yaklaşık 21,5
milyon kişi her yıl etkilemektedir.
Organizma bir insan rezervuardan veya işme suları (sanitasyon
koşulları yetersiz ise) veya kontamine gıda ile bulaşabilir. Başlangıçta
bağırsak epiteli işgal edilir ve bu akut fazda, gastrointestinal
semptomlar belirgindir. Organizmalar penetre (genellikle ilk hafta
içinde) olur ve makrofajlarla yayılarak kan dolaşımına geçer. Tifo
belirtileri arasında 103°-104°F (39°-40°) kadar ateş bulunur. Hasta
kendisini zayıf hisseder, mide ağrısı, baş ağrısı ve/veya iştahsızlık
olabilir. Bazı durumlarda, hastalarda düz gül renkli lekeler şeklinde (taş
rose) (şekil 7b) döküntü bulunabilir. Tifo tanısında Salmonella typhi
varlığının gösterilmesi açısından gaita kültürü veya kan kültürü
gerçekleştirilir.
Sistemik bakteriyel enfeksiyonun tipik özellikleri görülür. Septisemi,
genellikle organizmanın en son bulunduğu safra kesesine ulaşması ile,
geçicidir. Organizmalar, birkaç hafta için bağırsak içine tekrar
yayılmasıyla (ishal de dahil olmak üzere), gastroenterit tekrar
belirmektedir. Vi (kapsül) antijeni tifo patogenezinde rol oynar.
Genellikle, taşıyıcılık oluşabilir; bu durumda (örneğin gıda işleyicisi)
bir kişi bir çok yayılmanın bir nedeni olabilir. Antibiyotik tedavisi
esastır. Ne yazık ki, florokinolonlar dahil olmak üzere antibiyotiklere
direnç artışının bir sonucu olarak vaka-ölüm oranlarında artışlar
olabilir. Salgınlar ve yüksek endemik hastalık oranları Orta Asya
Cumhuriyetleri, Hint yarımadası, Asya ve Pasifik Adaları arasında
görülmektedir.
Amerika Birleşik Devletleri'nde çoğu kişi tifoya karşı aşılı değildir
ama tifonun yaygın bulunduğu bir ülkeye seyahat edenler tifoya karşı
aşılanmayı düşünmelidir. Bir kapsül şeklinde ve ağızdan alınan Ty21a ve
enjeksiyon yoluyla alınan ViCPS şeklinde adlandırılan mevcut iki aşı
vardır. Her iki aşının birkaç yıl sonra rapel dozu gerekir.
|
Şekil 7c; Yersinia enterocolitica - Gram-negatif, fakültatif
anaerobik, basil prokaryot (bölünme). Bu bakteri ağrılı apandisiti andıran
enterite neden olan bir toksin salgılar.
© Dennis Kunkel Mikroskopi, Inc. izni ile kullanılmıştır. |
Yersinia entercolitica
Yersinia entercolitica (Şekil 7c) enfeksiyonu (Yersiniosis)
İskandinavya'da gastroenteritin (ana klinik belirti) önemli bir nedeni,
başka yerlerde ve Amerika Birleşik Devletleri'nde de görülür. Organizmalar (genellikle
sistemik yayılım olmadan) invazivdirler. Tipik enfeksiyon ishal, ateş ve
karın ağrısı ile karakterizedir.
Y. enterocolitica enfeksiyonları en sık küçük çocuklarda görülür
ki belirtileri şunlardır:
- ateş
- karın ağrısı
- ishal, genellikle kanlı
Bu belirtiler genellikle enfeksiyondan sonra 4 ila 7 gün gelişirler ve
1-3 hafta veya daha fazla sürebilir. Büyük çocuklarda ve erişkinlerde baskın
belirtiler şunlardır:
- Sağ taraflı karın ağrısı (bu apandisitle karışıklığa yol açabilir)
- ateş
Bazı durumlarda, deri döküntüsü, eklem ağrıları ya da bakteriyemi dahil
komplikasyonlar oluşabilir.
Y. enterocolitica nedeniyle oluşan komplike olmayan ishal vakaları
genellikle antibiyotiksiz iyileşirler fakat, daha şiddetli veya komplike
enfeksiyonları tedavi etmek için aminoglikozidler, doksisiklin,
trimetoprim-sulfametoksazol, ya da florokinolon gibi antibiyotiklerin
kullanımı önerilir.
Y. enterocolitica evcil hayvanların dışkısı ile kontamine su, süt
veya et ürünlerinın yenmesi ile bulaşabilir. İzolasyonun da en iyi yöntem "soğuk"
zenginleşme yöntemidir: buzdolabında diğerleri üreyemediği halde, bu
organizma üreyebilir.
Yersinia pseudotuberculosis
Y. pseudotuberculosis neden olduğu hastalık Y. enterocolitica’ya benzer
ama daha az şiddetli bir tabloya neden olur. Hastalık aşağıdaki bulgu ve
belirtilerle karakterize edilir
- ateş
- mezenterik lenfadenit nedeniyle, apandisiti taklit eden akut karın
ağrısı.
Sekonder semptomlar şunlardır
- eritema nodozum
- Reaktif artrit (Reiter Sendromu)
Salgınlar Kanada, Japonya, Finlandiya ve Rusya'da (diğerleri arasında)
bildirilmiştir. Salgınların sadece birkaçında enfeksiyon vektörü veya
kaynağı tespit edilebilmiştir. Marul ve havuç dahil yıkanmamış sebze ;enfeksiyon
kaynağı olarak epidemiyolojik araştırmalarla suçlanmış olmakla birlikte
kontaminasyon kaynağı tespit edilememiştir.
|
|
VİBRİO TÜRLERİ
Vibrio'nun birkaç türünün insan
hastalığına neden olduğu bilinmektedir ve tahminen her yıl Amerika Birleşik
Devletleri'nde 80.000 hasta, 500 hastaneye yatış ve 100 ölüm vardır.
Vibrio cholerae
Bunlar Gram-negatif
basillerdir. Virgülle benzer şekilli, oksidaz pozitif, fakültatif
anaerob'durlar. Vibrio türleri içinde en önemlisi kolera etkeni olan
Vibrio cholerae'dır (Şekil 8).
Bu bakterilerin basit beslenme gereksinimleri vardır ve kolayca ürerler.
V. cholerae enfekte kişilerin dışkısında bulunur ve eğer kanalizasyon
kontral altına alınmazsa su sistemlerine yayılır. Organizma bu şekilde
kirlenmiş içme suyu yoluyla bulaşır. Organizma, tatlı suda ve diğer
vibriolar gibi tuzlu suda da hayatta kalabilir. Su kontaminasyonundan
sonra gıdalar bulaşın başka bir yoludur. Bu nedenle, öncelikle üçüncü
dünyanın bir hastalığıdır. Birleşik Devletler'de, nadir uluslararası
seyahat yapanlarda (özellikle Afrika, Güneydoğu Asya veya Haiti
bölgelerine) gözlenmekle birlikte, bazen deniz ürünleri yenmesinden
sonra da görülmüştür. Bağırsaklara ulaşınca, organizma penetrasyon
olmadan bağırsak epiteline tutunur. Mikrovilluslara yapışma
patogenezinde önemli nedenlerdendir. Kolera toksini sonra salgılanır.
Koleragen (kolera toksin)
kromosomal olarak kodlanmıştır ve iki alt birim (A ve B) bulunmaktadır.
B alt birimi epitel hücre yüzeylerinde gangliosidler bağlanır ve A alt-biriminin
hücreye alınmasını sağlar. B alt-birimi, A alt biriminin penetre olacağı
bir hidrofobik kanal temin edebilir. A alt birimi bağırsak epitel hücre
membranında bulunan adenilat siklazı aktive eden bir regülatör
kompleksinin ADP-ribozilasyonunu katalize eder. Bu da, aşırı siklik AMP
üretimini ve sonuçta bağırsak lümenine fazlaca iyonlar ve su
salgılanmasını uyarır. Dehidrasyon ve (tedavi olmazsa) ölümle sonuçlanır.
Bundan dolayı, sıvı replasmanı tedavinin en önemli bileşenidir.
Antibiyotik tedavisi (tetrasiklin dahil) ayrıca kullanılmaktadır.
Aşılama sadece kısmi bir etkisi vardır ama genellikle önerilir. En
yaygın uluslararası seyahat edenler tarafından kullanılır.
Kolera genellikle akut,
ishalli bir hastalıktır. Genellikle hafif veya asemptomatik olmakla
birlikte, bazen çok şiddetli olabilir. Enfekte hastaların yaklaşık
%5-10’unda ağır kolera gelişmektedir. Erken belirtileri (CDC) aşağıdaki
şekilde vermiştir:
-
bol sulu ishal, bazen "pirinç-suyu
dışkı" olarak tarif edilir
-
kusma
-
hızlı kalp nabzı
-
cildin elastikiyetinin
kaybı
-
Kuru mukoz membranlar
-
düşük kan basıncı
-
susuzluk
-
kas krampları
-
huzursuzluk veya
sinirlilik
Bu tablo aşağıdaki sistemik hastalıklara yol açabilir:
Eğer tedavi edilmezse, ciddi
dehidratasyon, hızla şok ve ölüme neden olabilir.
Yukarıda belirtildiği gibi,
koleralı insanın ishalli dışkısı, büyük miktarda bulaşıcı bakteri içerir
ve böylece çevreyi (örneğin su kaynaklarının ya da gıda gibi)
kirletebilir ve eğer bunlar yutulursa dolayısıyla başkalarına
bulaştırabilir. Gelişmiş sağlıklı temizlik koşulları koleranın
yayılmasını önleyebilir. Çöp atıklarla temeastan, kontamine aletlerin
uygun şekilde kullanımından ve kontamine olanlar dahil herhangi bir şeye
dokunduktan sonra ellerin yıkanması en temel korunma yöntemidir.
Ciddi kolera vakalarında,
CDC'nin önerileri:
-
Oral ya da intravenöz
hidrasyon kolera tedavinin temelidir.
-
Hidrasyon ile birlikte,
antibiyotik tedavisi ağır hastalar için tavsiye edilir. Özellikle
ciddi veya orta derecede dehidrate ve rehidrasyon tedavisi sırasında
büyük hacimlerde dışkı çıkarmaya devam hastalar için tavsiye edilir.
Antibiyotik tedavisi aynı şekilde hastaneye yatırılan tüm hastalar
için önerilir.
-
Antibiyotik seçimlerinde
yerel antibiyotik duyarlılık paternleri esas alınmalıdır. Ülkelerin
çoğunda, doksisiklin yetişkinler için ilk basamak tedavi olarak
tavsiye edilirken, azitromisin çocuklar ve hamile kadınlar için ilk
basamak tedavi olarak tavsiye edilmektedir. Özellikle bir yaygın
hastalık veya salgını sırasında çeşitli coğrafi bölgelerde izole
edilen örneklerde antibiyotik duyarlılıkları düzenli testlerle
izlenmelidir.
-
Kılavuzların hiçbiri
kolera profilaksisi için profilaktik olarak antibiyotik önermezler
ve hepsi antibiyotiklerin agresif hidrasyon ile birlikte
kullanılması gerektiğini vurgulamaktadırlar.
-
Sağlık çalışanlarının
eğitimi, yeterli malzeme güvencesi ve uygulamaların izlenmesi
antibiyotiklerin kullanılmaması muafiyet için önemlidir.
Vibrio
parahaemolyticus
Vibrio parahaemolyticus (şekil 9) vibriosis
etkenidir ve genellikle çiğ deniz ürünleri (özellikle istiridye)
yenmesiyle bulaşır. Birleşik Devletleri'nde her yıl tahminen 4500
vibriozis olgusu meydana gelir. Organizma tuzlu suda yaşayabilir ve
insanlarda mide-bağırsak hastalıklarına neden olur. Vibrio
parahaemolyticus Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'da kıyı sularında
yaşar, yaz aylarında tuzun yüksek konsantrasyonlarında (halofil olduğu
için) iyi yetişir ve yüksek konsantrasyonlarda bulunur. Kanlı olmayan
bir isha gözlenir ancak kolera gibi şiddetli değildir.
2013'de (şekil 9) ABD'de birkaç atlantik sahil
kesiminde, kabuklu deniz ürünü yetiştiren alanlardan kaynaklanan,
kabuklu deniz ürünleri tüketimi ile ilişkili Vibrio parahaemolyticus
hastalıklarda bir artış olmuştur.
Vibriozis belirtileri şunlardır (CDC):
Genellikle bu belirtiler bakterinin alımından sonra
24 saat içinde ortaya çıkar. Hastalık genellikle kendi kendini sınırlar
ve 3 gün sürer. Şiddetli hastalık nadirdir ve bağışıklık sistemi zayıf
olan kişilerde daha sık görülür. Açık yara, sıcak deniz suyuna maruz
kaldığında V. parahaemolyticus’da deri enfeksiyonuna neden olabilir.
Tanı dışkı, yara veya kan kültürlerinden bakterinin
izolasyonu ile gerçekleşir. Dışkıdan izolasyonu için tiyosülfat, sitrat,
safra tuzları ve sükroz içeren seçici bir besiyerinin (TCBS ağar)
kullanılması CDC tarafından tavsiye edilmektedir.
Genellikle tedavi gerekli değildir ve antibiyotik
tedavisinin hastalığın şiddetini veya süresini azalttığına dair hiçbir
kanıt yoktur. Hastanın ishal nedeniyle kaybettiği sıvıların yerine
konması için bol su içmesi teşvik edilmelidir. Şiddetli veya uzun süreli
hastalıklarda tetrasiklin veya ciprofloxicin gibi antibiyotikler
kullanılabilir.
Vibrio
vulnificus
Vibrio vulnificus (Şekil 9d) diğer tuz seven
(halofil) bir bakteridir, vibriozis olgularının etkenlerindendir ve yine
hastalık çiğ deniz ürünleri yenmesi veya kirlenmiş deniz suyu açık bir
yara teması sonucu oluşmaktadır. Son bahsedilen durumda enfeksiyon
ciltte tahrişe ve ülserasyona neden olabilir. 1988 ve 2006 yılları
arasında, CDC, enfeksiyonların çoğunluğunun geliştiği körfez kıyısı
devletlerden (meksika körfezine kıyısı olan eyaletler) dokuz yüzden
fazla V. vulnificus enfeksiyonu raporu almıştır.
V. vulnificus ile enfeksiyon immun sistemi
baskılanmamış kişilerde olabilir;
Bağışıklığı baskılanmış kişiler özellikle kronik
karaciğer hastalığı olanlarda V. vulnificus kan dolaşımına bulaşabilir (bakteriyemi)
ve hayatı tehdit edici enfeksiyonlara neden olabilir. Bu durum şu
belirtilerle karakterizedir:
V. vulnificus kan dolaşımı enfeksiyonlarının yaklaşık yarısı
ölümle sonuçlanır.
Tanı dışkı, yara veya kan kültürleri ile
gerçekleştirilir.
V. vulnificus'dan şüpheleniliyorsa tedaviye
hemen başlanmalıdır, çünkü antibiyotikler ve agresif yara tedavisi ile
hayatta kalma arttırılabilir. Enfekte nekrotik doku debridmanı veya
enfekte uzuv amputasyonu bazen gerekebilir. Doksisiklin ve sefalosporin
kullanılabilir, diğer seçenekler arasında levofloksasin, siprofloksasin
veya gatifloksasin gibi florokinolonlar vardır. Doksisiklin ve
florokinolonların kontrendike olduğu çocuklarda,
trimetoprim-sulfametoksazol ve bir aminoglikozid kombinasyonu ile tedavi
edilebilir.
|
ANIMATION
Pathology of Cholera
© Alan House and Mike Hyman, Department of Microbiology, North Carolina State University, Raleigh, N.C.
and
The MicrobeLibrary
|
|
Şekil 8a; Vibrio cholerae. Leifson kamçı boya (dijital
renklendirilmiştir). CDC / Dr. William A. Clark
Şekil 8b; Vibrio cholerae - Gram-negatif, fakültatif anaerobik, (Vibrio-şekilli)
kavisli basil prokaryot; Asya kolerası nedenidir. ©
Dennis Kunkel Mikroskopi, Inc. izni ile kullanılmıştır
Şekil 9a; Vibrio parahaemolyticus - halofil, fakültatif anaerobik, deniz
zehirlenmesi olarak da bilinen bir gıda kaynaklı hastalığa neden basil
şekilli bakteri. Genellikle bu tür istiridye gibi çiğ veya az pişmiş
deniz ürünlerinin yenmesi yoluyla bulaşır. Daha az yaygın olarak bu
organizma, açık yara sıcak deniz suyuna maruz kaldığında, deride
enfeksiyona neden olabilir. © Dennis Kunkel Mikroskopi,
Inc. izni ile kullanılmıştır
Şekil 9b; Vibrio parahaemolyticus - halofil, fakültatif anaerobik, deniz
zehirlenmesi olarak da bilinen bir gıda kaynaklı hastalığa neden basil
şekilli bakteri. Genellikle bu tür istiridye gibi çiğ veya az pişmiş
deniz ürünlerinin yenmesi yoluyla bulaşır. Daha az yaygın olarak bu
organizma, açık yara sıcak deniz suyuna maruz kaldığında, deride
enfeksiyona neden olabilir. © Dennis Kunkel Mikroskopi,
Inc. izni ile kullanılmıştır
Şekil 9c; Amerika Birleşik Devletleri'nde, 2013 yılından itibaren,
birkaç Atlantik sahil yetiştirme bölgelerinden kaynaklanan, kabuklu
deniz tüketimi ile ilişkili Vibrio parahaemolyticus hastalıkları artışı
Şekil 9d; Vibrio vulnificus bakterilerinin skanging elektron mikrografı;
Mag. 13184x CDC
|
Şekil 10a; Campylobacter fetus. Leifson flagella boya (dijital
renklendirilmiştir).
CDC / Dr. William A. Clark
Şekil 10b; Campylobacter jejuni bir enterik, kıvrık-çubuk prokaryot (bakteri)
'dir. Bu Campylobacteriosis'e neden olan bakteridir ve Birleşik Devletler'de
ishal hastalıklarının en yaygın bakteriyel nedenlerinden biridir. Kolayca
soğuk ya da sıcak havalarda koşullarında ölen nispeten kırılgan bir
bakteridir. Kuşlar sadece taşıyıcıdırlar, çünkü onların vücut ısısı
bakterinin sadece hayatta kalmasını sağlar. Çiğ veya az pişmiş kümes
tavuğunun tüketilmesi, genellikle insanlarda enfeksiyon kaynağıdır.
© Dennis Kunkel Mikroskopi, Inc. izni ile kullanılmıştır. |
CAMPYLOBACTER VE HELICOBACTER
Bu iki grup Gram-negatif
organizma, hem kavisli veya spiral şekilli hem de genetik ilişkilidir.
Campylobacter
jejuni
Campylobacteriosis ABD'de
ishale neden olan en yaygın bakteriyel hastalıklardan biridir. Her yıl
100.000 nüfus başına yaklaşık 14 olgu vardır. Ancak, birçok vaka teşhis
edilmez ve yıllık 1,3 milyon üzerinde vaka olduğu tahmin edilmektedir.
Enfeksiyonlar yaz aylarında kış aylarından çok daha sık görülür ve
hastalık bebeklerde ve genç erişkinlerde yaşlı kişilerden daha sık
ortaya çıkar. Erkelerde kadınlardan daha sık görülür. Campylobacteriosis
nadiren ölümcüldür fakat Campylobacter enfeksiyonlarından her yıl ABD'de
yaklaşık 76 ölüm meydana gelmektedir.
İnsan hastalığına en sık neden
olan Campylobacter (Şekil 10) türü C. jejuni'dir. Organizma (sığır ve
koyun dahil) birçok hayvan türlerinin bağırsaklarını enfekte eder ve
düşüklerin önemli bir nedenidir. Süt ve et ürünleriyle insana
bulaştırılır. Sulu ishal baskın ama dizanteri yaygındır. Organizma
invazivdir ama genellikle Shigella'dan daha azdır. Kırıklık, ateş ve
karın ağrısı diğer hastalık belirti ve bulgularıdır. Bakteriyemi
vakaların küçük bir azında gözlenmektedir.
Bir dışkı örneğinin kültüründe bakteri üretilebilirse
Campylobacter enfeksiyonu tanısı konur. Organizma mikroaerofiliktir ve
42C en iyi ürer. Sıklıkla selektif besiyeri kullanılarak, bu koşullar
altında izole edilir. Antibiyotikler ile tedavi edilebilir, ancak,
genellikle kendini sınırlayan bir hastalıktır. Hastalara ishal devam
ettiği sürece gibi ekstra sıvı vermek gerekir. Antibiyotikler sadece
ağır hastalık ya da ağır hastalığı için yüksek risk altında olanlarda
tedavide kullanılır. Risk altındakiler içinde, ilaçlar ya da diğer
hastalıklar nedeniyle bağışıklık sistemleri zayıflamış olanlar yer
almaktadır. Genel olarak bu enfeksiyonların tedavisi için, azitromisin
ve florokinolonlar (örneğin siprofloksasin), kullanılabilir, ancak
florokinolonlara direnç yaygındır.
Campylobacteriosis'de bazen uzun süreli sekeller olabilir. Bunlar;
-
Arthrit
-
Guillain-Barre sendromu. Bu sendrom ishalli
hastalıktan (Campylobacteriosis) birkaç hafta sonra başlayan ve
vücudun sinirleri etkileyen nadir bir hastalıktır. Bağışıklık
sistemi tarafından vücudun sinir sistemi üzerine bir atak ile ortaya
çıkmaktadır. Bir kaç hafta süreli geçici motor felç'e neden olabilir.
Bu sendrom yoğun tıbbi bakım gerektirir. Her 1000 Campylobacter
hastalığı başına, bir tek Guillain-Barre sendromu görüldüğü (neden
olduğu) tahmin edilmektedir. Amerika Birleşik Devletleri'nde
Guillain-Barre sendromu olguların %40 kadarı Campylobacteriosisden
kaynaklanabilir.
Helicobacter
pylori
Helicobacter pylori (Şekil 11) son birkaç yıl içinde, mide
ülserlerinin önemli nedeni olarak kabul edilmiştir. Organizma insanın mide
mukozası içinde ve üzerinde kronik olarak yaşıyor. Kültür tanı için tercih
edilen bir yöntemdir, ancak bu yöntemle vakaların birçoğu kaçırılabilir.
Organizma karakteristik olarak amonyak ve karbon dioksit üreten bir üreaz
üretir. Üreazın tesbiti ve izole edilmesi bu organizmanın belirlenmesinde
yardımcı olur. Üreaz, doğrudan endoskopi sırasında alınan mukoza
örneklerinde tespit edilebilecek kadar çok miktarlarda üretilmektedir.
Alternatif olarak, 13C veya 14C la işaretli ürenin oral olarak alınmasından
sonra nefeste etiketli CO2 tespit edilebilir. Amonyak üretimi (yerel mide
asidi nötralize ettiği için) patogenezde bir faktördür. Antibiyotik tedavisi
organizmayı ortadan kaldırır, peptik ülseri iyileştirir ve nükslerini de
genellikle önler.
SONUÇ
Sıhhi önlemlerin temelinde, suların kanalizasyon ile
kirlenmesini önlemek ve su teminini korumak gelmektedir. Bu yaşamı tehdit
eden patojenler (örneğin kolera ve tifo) ile salgınlar günümüzde nadiren
batı ülkelerinde görülmektedir, ancak üçüncü dünya ülkelerinde yaygın
görülen başlıca salgın nedenidirler. Diğer daha az ciddi hastalık nedeni
olanlar (örneğin Salmonella, EHEC), kirlenmiş hayvansal ürünlerin yemesinin
yaygın olması nedeniyle hala daha az kontrol altındadırlar. Bunun yanında
insanın kesin konağı olduğu Shigella'nın ortadan kaldırması gelecekte daha
zor olabilecektir. Aşılama nadiren kullanılır ve hatta, atık su arıtma
sisteminin iyileştirilmesiyle karşılaştırıldığında pahalı bir yoldur.
Şiddetli ishallerde sıvı replasmanı esastır. Antibiyotik tedavisi şiddetli
lokal enfeksiyonlarda ve her zaman sistemik hastalıkta kullanılmalıdır.
|
|
Şekil 10c; Campylobacter jejuni - Gram-negatif enterik, kıvrık (Vibrio-şekilli),
çubuk prokaryot. İnsanlarda ve hayvanlarda mide-bağırsak sisteminde
bulunan, ağız boşluğu ve genitoüriner sistem içinde hareket edebilir.
Özellikle bebeklerde, gastroenterite neden olur. © Dennis
Kunkel Mikroskopi, Inc. izni ile kullanılmıştır.
|
Şekil 11a; Helicobacter pylori elektron mikroskop; titiz
mikroaerofil; EM gösterilen tipik sarmal şekil; Kronik gastrit, peptik
ülser ve mide kanseri etkeni. Görüntü organizmanın sarmal morfolojisi
tanımlamak için kullanılabilir. Ortalama boyutu: 1 mikron ile 2-5 mikron
1micron. Organizma büyümenin log fazındadır. © Cindy R.
Deloney, Chicago Loyola Üniversitesi, Chicago, Illinois ve
MicrobeLibrary
Şekil 11b; Helicobacter pylori - Gram-negatif, spiralden
pleomorfige kadar değişen, spiral çubuk prokaryot. Bakterinin sonunda
minik flagella'nın sayesinde hareket edebilir. H. pylori'nin birçok
suşları vardır ve onlar insan hastalığına neden olmasıyla ayırt edilir.
H. pylori enfeksiyonu, kronik yüzeysel gastritin ana nedenidir, bununla
birlikte mide ve duodenum ülseri ile ilişkilidir. Gastrik epitel
hücrelerinin (mide mukozası) arasındaki ara yüzeyde yaşamaktadırlar.
Genellikle epitel hücreleri birleşme yerlerinde kümeler yaparlar.
© Dennis Kunkel Mikroskopi, Inc. izni ile kullanılmıştır.
Şekil 11c; Helicobacter pylori -
Gram-negatif, spiralden pleomorfiğe kadar değişen, spiral çubuk
prokaryot. © Dennis Kunkel Mikroskopi, Inc. izni ile
kullanılmıştır.
|
|
Mikrobiyoloji ve İmmünoloji On-line Kitabı Bakteriyoloji Bölümüne dön
This page last changed on
Monday, February 29, 2016
Page maintained by
Richard Hunt
|