INFECTIOUS DISEASE

ENGLISH

VIROLOJİ - BÖLÜM YEDİ
KISIM ON
İNSAN İMMUNYETMEZLİK VIRUSU VE AIDS

CD4 HÜCRELERİN KAYBI
 

Dr Richard Hunt
Professor
Department of Pathology, Microbiology and Immunology
University of South Carolina School of Medicine

Çeviren. Prof. Dr. Selçuk Kaya
İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Tıp Fakültesi

BU BÖLÜM ÇEŞİTLİ KISIMLARINDA SONRAKİ BÖLÜME GİTMEK İÇİN YUKARIDAKİ NEXT >> düğmesini kullanın

VİROLOJİ SEKİZİNCİ BÖLÜME DEVAM İÇİN TIKLAYINIZ BURAYA
 

DİĞER HIV VE AIDS BÖLÜMLERİ İÇİN LİNKLER BU sayfanın alt kısmında

  Sinsitya oluşumu

  Enfekte hücreler, sitotoksik T-hücreleri tarafından yok edilir

Şekil 27 - HIV enfeksiyonu sonrası T4 hücrelerinin kaybı için bazı olası mekanizmalar

NEDEN CD4 + YARDIMCI T HÜCRELERİNİN İLERLEYEN BİR KAYBI VAR?

NEDEN CD8 + KATİL T HÜCRELERİ HASTALIĞIN İLERİ EVRELERİNDE YOK OLUR?

Sadece 1/ 10.000 (erken) veya 40 de 1 (daha sonra) hücreler üretken enfeksiyon gösterirken neden T4 hücrelerinin tümü kaybolur? CD4 + hücrelerinin neden tümü kaybolur hala belirsiz ancak olasılıklar vardır:

• Enfekte CD4 hücre aktive olduğunda, çok sayıda virion sentezlenir. Bunlar hücreden tomurcuklanır ve delinmiş membran ile sonuçlanır (Şekil 27). Ama bunun için hücrenin enfekte olması gerekir ve çoğu CD4 hücreleri enfekte değildir.

• HIV'in zarı ile hücrenin membranı pH 'dan bağımsız bir mekanizma ile enfekte edilmesi ile birleşebildiğinden, sinsitia formasyonu enfekte olmamış hücrelere virüsün yayılmasına neden olabilir (Şekil 27). Ama sinsitia çok yaygın değildir.

• Viral proteinleri üreten enfekte hücreler (latent olanlar değil), sınıf I MHC histokompatibilite antijenlerine ile bağlantılı olarak hücre yüzeyi üzerinde bu proteinleri sunacaktır. Enfekte hücre, diğer viral enfeksiyonlu hücreler gibi, sitotoksik T hücreleri tarafından yok edilir (Şekil 27). Yine bu durum, HIV ile enfekte olmuş hücrelerde olur.

• gp120, kovalent olmayan etkileşimler ile virüs yüzeyinde gp41 ile bağlantılıdır ve sıklıkla enfekte hücrelerden ya da virüs parçacıklarından saçılır. Bu CD4 antijen ile enfekte olmamış hücrelere bağlanır. Bunun bir sonucu olarak, enfekte edilir gibi görünmektedir ve bağışıklık sistemi tarafından yok edilir.

• Aktif fakat enfekte olmamış T4 hücrelerinin yüzeyinde spesifik bir antijen ile reaksiyona girebilecek enfeksiyonlu hastalarda AIDS ile ilişkili sitotoksik antikorlar rapor edilmiştir.

  Hücreler başka biri temas eder ve TNF-alfa ve reseptör etkileşim olur. apoptozu meydana gelmektedir

  Makrofajlar T hücrelerini içselleştirir

Şekil 28 - T8 hücrelerinde apoptoz indüklenmesi

• AIDS'in bir oto-immün bileşenini olabilir. Normalde antijenik yanıt T4 hücreleri tarafından yürütülür, CD4 antijeni MHC tip II doku uygunluk antijenleri ile etkileşime girer. GP120 ayrıca CD4 bağlandığından hem de CD4-bağlama bölgesi olduğundan, GP120 MHC sınıf II antijenlerini taklit edebilir; Gerçekten de, iki protein içinde benzer sekans bölgelerinin olduğu görülmektedir. Böylece, anti-gp 120 antikorları yanı sıra, anti-MHC antikorları ortaya çıkabilir. (Bu aşı üretimi için sorun teşkil edebilir).

• HIV T4 hücrelerinin bir alt kümesini enfekte etmesi mümkündür bu T4 hücrelerinin tüm nüfusunun yayılımı için hayati önem taşımaktadır

• HIV proteinleri T4 hücre fonksiyonunu değiştirebilir. Bunun için bazı kanıtlar vardır.

• Halen, bütün CD4 + ve CD8 + hücre popülasyonunun kaybı için en aktif çalışılan olasılık, HIV (Bu apoptoz otoimmün üstesinden gelmek ve bir bağışıklık tepkisini sonlandırmak için T4 hücrelerinde normal bir süreçtir), bu hücrelerde apoptozu başlatır olmasıdır (Şekil 28). Bu, hastalık ilerlemesi sırasında CD4 hücre kaybında önemli bir faktör olduğu düşünülmektedir
   

T4 hücrelerin sadece bir azınlığın belirli bir zamanda enfekte olması ve hastalığın ileri evrelerinde tümünün kaybolur görünmesinin nedenlerini yukarıda bazıları açıklayabilir. Ayrıca onun ko-receptor geçişi gibi virüs başka bir T4 hücre popülasyonu geçişi olabilir (yukarı bakınız).

CD8 + hücrelerinin sadece küçük sayıları HIV ile enfekte edilir ve onların seviyeleri uzun yıllar hastalığın seyri sırasında yüksek kalır. Ve sonra, son zamanlarında açıklanamaz şekilde hızla ölür. Enfeksiyonda geç oluşan HIV alt tiplerinin bazılarında CD8 hücrelerinin kitlesel apoptozu istemi ortaya çıkmaktadır. CD8 hücreleri, çoğunlukla CD4- olmasına rağmen, CXCR4 ko-reseptörü var ve HIV buna bağlanabilir (HIV'in sadece daha sonra sinsityum oluşturan suşları). Küçük CD4 antijen mevcut olduğu için hiçbir enfeksiyon olmaz ancak CXCR4'e bağlanma hücreye bir sinyal gönderir, apoptoz ve kütle CD8 + hücresi intiharı için bir sinyal meydana gelmektedir.
 

Bu nasıl oluyor? Şimdi bilinmektedir ki, HIV suşlarının bağlanması tümör nekroz-alfa ölüm iletim yolu hareketinde CXCR4 reseptör setlerine daha sonra enfeksiyonu ulaştırır (Şekil 28). Makrofajlarda, hücre yüzeyi üzerinde CXCR4 reseptörüne bağlanmak için bir ligand olan TNF-alfa ekspresyonunu teşvik eder. CD8 + T hücrelerinde, aynı bağlanma TNF-a reseptör II ifadesini tetikler.

Böyle bir makrofaj ve CD8 + T hücre temas ettiğinde, makrofajda TNF-a, CD8 + T hücresi üzerindeki TNF-a reseptörüne bağlanmaktadır. Bu, CD8 + T hücresinin vezikülasyonunda elde edilen CD8 + T hücresinde bir apoptoz sinyali tetikler (Şekil 28). Makrofajlar sonra T hücresinin kalıntılarını fagosite eder. Bu Makrofajların CD8 + hücrelerinin ölmesi için neden mevcut olması gerektiğinin açıklıyor. Neden bu doğal olarak olur? Neden kemokinler, CD8 + T hücreleri için ölüm sinyalleri olarak hareket eder? Bu hücreler katil hücrelerdir ve onlar yanlış yerde sonuçlanırsa ciddi sorunlara yol açabilir. Onlar uygun konuma ulaşmadıkça kemokinler, makrofaj-aracılı ölümün kaderine doğrudan CD8 + T hücreleri olduğu düşünülmektedir.
 

 

HIV’IN DİĞER KISIMLARI

KISIM I İNSAN IMMUNYETMEZLİK VIRUS VE AIDS

KISIM II HIV VE AIDS HASTALIĞI

KISIM III HASTALIĞIN GİDİŞATI

KISIM IV İLERLEME VE KOFAKTORLER

KISIM V İSTATISTIK

KISIM VI SUBTİPLER VE KO-RESEPTORLER

KISIM VII HIV’IN HAYAT SİKLUSU VE KOMPONENTLERİ

KISIM VIII HIV’IN LATENLİĞİ

KISIM IX HIV GENOMU

KISIM X CD4 HÜCRE KAYBI

KISIM XI POPULASYON POLİMORFIZMİ

EK I ANTI-HIV AŞILARI

EK II HIV AIDS’E Mİ NEDEN OLUR?

EK III ANTI-HIV KEMOTERAPİSİ

 

  Mikrobiyoloji ve İmmünoloji On-line, Viroloji Bölümüne Dönünüz

This page last changed on Sunday, August 28, 2016
Page maintained by Richard Hunt