x x

INFECTIOUS DISEASE

BAKTERIYOLOJİ İMMÜNOLOJİ MYCOLOGY PARASITOLOGY VİROLOJİ

ENGLISH

VIROLOJİ - BÖLÜM YEDİ
KISIM ONBİR
İNSAN İMMUNYETMEZLİK VIRUSU VE AIDS

POPULASYON POLİMORFİZMİ
VIRUS İLE MÜCADELE İÇİN STRATEJİLER
HIV TEDAVİ EDİLEBİLİR Mİ?
 

Dr Richard Hunt
Professor
Department of Pathology, Microbiology and Immunology
University of South Carolina School of Medicine

Çeviren. Prof. Dr. Selçuk Kaya
İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Tıp Fakültesi

En Español
SHQIP - ALBANIAN
Let us know what you think
FEEDBACK
SEARCH
  

BU BÖLÜM ÇEŞİTLİ KISIMLARINDA SONRAKİ BÖLÜME GİTMEK İÇİN YUKARIDAKİ NEXT >> düğmesini kullanın

VİROLOJİ SEKİZİNCİ BÖLÜME DEVAM İÇİN TIKLAYINIZ BURAYA

 

DİĞER HIV VE AIDS BÖLÜMLERİ İÇİN LİNKLER BU sayfanın alt kısmında

 

POPÜLASYON POLİMORFİZMİ VE HIV VARYANTLARI

Viral genomu çoğaltmak için kullanılan RNA polimeraz II ve ters transkriptazın yüksek hata oranlarından polimorfizm sonuçlanır. Hata oranı 2000-10,000 nükleotitte birdir. CD4 + hücre üretiminin yüksek oranı ve enfeksiyonun birlikteliği, viral genomda günlük her türlü tek nokta mutasyonunu ve her gün tüm olası çift mutasyonların yaklaşık % 1'inin oluştuğu anlamına gelir. Bunun bir sonucu olarak, AİDS hastasından izole virus orijinal enfekte virustan çok farklıdır. Farklı alt suşların hücre tropizmi farklıdır. Bazıları sinsitia oluşturur, bazıları oluşturmaz. Zaten belirtildiği gibi, sinsityum oluşturmayan makrofaj-tropik tipi muhtemelen bulaşıcı şeklidir (Not: çoğu aşı HIV-1 sinsityum formuna karşı yapılmış ve polimorfizm bir aşının başarılı gelişimi için büyük bir engel teşkil eder). Büyük değişken protein Gp120 ve tek bir hastada, yaygın olarak HIV-1 ENV geninde %1-6 oranında değişir. Gp120'de mutasyonların muhtemelen yaşayabilirliği olmadığı bazı korunmuş siteler vardır (örneğin, CD4 bağlanma bölgesi). Ama çok sık glikosilasyon bu korunmuş siteleri maskeler (Aynı zamanda, aşı gelişimi için bir sorun teşkil etmektedir). Gp41, glikosile olmadan füzyon alanını korunması gerekir (Bu olası bir aşı alanı olabilir).

Bir bireydeki varyasyon ile karşılaştırıldığında, dünya çapında birçok büyük değişkenlik var. HIV-1'in genetik alt tipleri env geninin amino asit dizisinde %30'a kadar farklılık göstermektedir. HIV-1’in, en az 10 alt tipi vardır.

Sadece ters transkriptaz mutasyon oranı bir sorun değil. Bir kişi için ko-enfekte olan hücrelerinde farklı HIV-1 alt tipleri ile sonuçlanan enfeksiyon mümkündür. Sonuçlanan viruslar, bir alt tip ve diğer birinden bir RNA oluşturur. Enfeksiyonun sonraki turlarında rekombinasyon oluşur. Bu da rekombinant bir alt tipi (HIV-1 E) olarak yayılmakta olduğu bulunmuştur. Enfekte kan için testlerinin etkinliğini etkileyebileceğinden bu gelişen alt tiplerinin etkisi büyüktür. Ayrıca, bir aşı düşüncesinde dikkate alınması gerekir. Farklı subtiplerin bulaşabilirliğinde önemli farklılıklar olabileceğini ihtimali de vardır (HIV-1'in, HIV-2'den çok daha bulaşıcı olduğu).

 

 
 

VIRUS İLE MÜCADELEDE STRATEJİLER

Kemoterapi

Çoğu anti-HIV ilaçları toksiktir. Buna ek olarak, mevcut anti-HIV kemoterapi enfeksiyonu durdurmaz ve enfekte kişiyi tedavi etmek mümkün değildir (kemoterapi bölümüne bakınız). AIDS'i daha tedavi edilebilir bir hastalık yapmak için virion üretiminin azaltılması umut olabilir. Son zamanlarda bu amaca yönelik büyük adımlar atıldı (ek 3).

Eğitim
HIV (neyse ki) çok bulaşıcı değildir. Doğru önlemleri alarak önlenebilir. Bu yaklaşım, AIDS'in yayıldığı bazı ülkelerde çok başarılı olmuştur.

Aşı
Bu enfeksiyona karşı korumak için en iyi yoldur. Ama HIV retrovirustur ve bu aşı gelişimi için büyük sorunlar oluşturmaktadır (bakınız ek 1).

 

HIV İLE İNFEKTE HASTA TEDAVİ EDİLEBİLİR Mİ?

HIV ve AIDS araştırmalarının nihai amacı bir aşı ya da kemoterapi veya diğer bazı araçlar kullanarak tedavi ile önlenmesidir. Hastanın virustan tamamen arınmış olması gerekmez ve "işlevsel" tedavide, hastanın bağışıklık sistemi virusun kontrol altında kalmasını sağlamaz. Bu virusun tamamen hastadan elimine edildiği "sterilize" tedavi aksine olur.

Bir HIV pozitif olduğu bilinen (ya da yüksek ölçüde şüpheli) hastanın fonksiyonel olarak tedavi edilmiş olduğu birkaç örnek olmuştur. Bunlar, ancak, istisnai durumlardır.

Infant Infeksiyonu

2013 yılında, Mississippi doğumlu bir yenidoğanın belirgin iyileşmesi ABD bildirildi. Birkaç çocuk bugünlerde hem anne ve hem de bebeğin doğum sırasında anti-retroviral tedavideyken enfekte anneden HIV kazandı. Ancak, 2010 Temmuzunda hamile anne kırsal Mississippi'de bir hastaneye prematüre doğumla geldi. Ancak o zaman onun doktorları ve anne HIV pozitif olduğunu öğrendi. İki günlük bebeğin iki PCR kan testleri, HIV DNA varlığını gösterdi ve HIV RNA, bebeğin de enfekte olduğunu göstermektedir. Bebek AZT, lamivudin ve nevirapine ile iki gün içinde agresif tedavi edildi. Bebek HIV için üç haftalık bir süre boyunca test edildi ve virusun varlığı doğrulandı. Kemoterapi 18 ay devam etti ve sonra kesildi. 21 ayda, bebeğin HIV'den arındırıldığı bulundu. Bu enfekte olmamış CD4 + hücreleri çocuğun kanına eklenerek yapıldı ve yeni HIV üretimi için arandı. Bulunmadı. HIV sadece çok küçük miktarlarda kanda bulundu ve bu hücresel DNA'ya (replikasyonu için gerekli olan) entegre değildi.

Bu çocuğun tedavisi koruyucu bir önlem olarak kullanılan yalnızca tek bir ilacın kullanıldığı normal ilaç rejiminin aksine oldu. Bu doğumda enfeksiyonu %1 azaltabilir oysaki, tedavi olmadan HIV pozitif annelerin bebekleri %30 enfekte olacaktır.

Hayatın erken döneminde agresif tedavi bellek T hücrelerinde HIV'in yerleşmesini durdurduğu düşünüldü. Ancak, ne yazık ki, HIV yeniden bu hastada ortaya çıktı.

Adult Infeksiyonu

2013 yılında, ondört Fransız hastada belirgin fonksiyonel iyileşme bildirilmiştir. Bunlar enfeksiyonun iki ayı içerisinde tedavi edildi (birincil enfeksiyon sırasında) ve şimdi 4-9 yıl için tedavi kesildikten sonra küçük saptanabilir HIV bulundu. Bu hastaların bağışıklık sistemleri tarafından virusu kontrol altına aldıkları (ml kan başına üç kişide 5 kopya altında, onbir kişide 40 kopya altında) görünmektedir (dolayısıyla sterilizasyon kür yerine fonksiyonel tedavi).

Berlin Hastaları

Bellek T hücreleri HIV ile enfekte olan Timothy Ray Brown, HIV enfeksiyonun tedavi edildiği bilinen tek kişidir. Ama onun tedavisi olağanüstü oldu. O "Berlin hastası" olarak bilinir. Bay Brown hem lösemi ve hem de HIV enfeksiyonlu idi ve ona lösemisi için kemik iliği kök hücre nakli yapıldığında "tedavi" oldu. Bu onun HIV enfeksiyonu ile ilişkili değildi. Aldığı kök hücreler HIV-dirençli hücreli bir kişiden geldi. Bay Brown HIV ile azaltılmış enfektivite ile sonuçlanan CCR5-Δ32 için heterozigotdu ve donör hücre yüzeyi Kemokin reseptörü CCR5 kodlayan bir genin genomik kopyalarında, homozigot CCR5-Δ32 mutasyonu vardı. Kemik iliği nakli sonucu, Bay Brown'un dolaşımdaki CD4 + T hücreleri onu HIV'e dirençli hale getiren CCR5-Δ32 için homozigot oldu. Onun virusu asla görünmedi ve o antiretroviral tedaviyi durdurmayı başardı.

Kemik iliği transplantasyonu kullanan diğer tedaviler

2013 yılında, yaklaşık 30 yıldır enfekte olan iki HIV pozitif erkekte görünüşte HIV'den arındırıldığı ve anti-HIV ilaç rejimini kaldırılabileceğini bildirildi. Her ikisinde de gelişen lenfoma vardı ve kemik iliği nakli gerekti sonra iki yıl boyunca kanlarında saptanabilir HIV bulunmadı. Bu provirüs hala suskun bir biçimde mevcut olabileceğinden, onların tedavi edilmiş olduğunu söylemek için henüz çok erken. Bu nakledilen kemik iliğinin antiretroviral ilaçlarla HIV'den koruduğu düşünülmektedir ve nakledilen hücreler enfekte kemik iliğine saldırıyor olabilir.




 

 

   

 


 

HIV’IN DİĞER KISIMLARI

KISIM I İNSAN IMMUNYETMEZLİK VIRUS VE AIDS

KISIM II HIV VE AIDS HASTALIĞI

KISIM III HASTALIĞIN GİDİŞATI

KISIM IV İLERLEME VE KOFAKTORLER

KISIM V İSTATISTIK

KISIM VI SUBTİPLER VE KO-RESEPTORLER

KISIM VII HIV’IN HAYAT SİKLUSU VE KOMPONENTLERİ

KISIM VIII HIV’IN LATENLİĞİ

KISIM IX HIV GENOMU

KISIM X CD4 HÜCRE KAYBI

KISIM XI POPULASYON POLİMORFIZMİ

EK I ANTI-HIV AŞILARI

EK II HIV AIDS’E Mİ NEDEN OLUR?

EK III ANTI-HIV KEMOTERAPİSİ

 

 

 

back3.gif (1240 bytes)  Mikrobiyoloji ve İmmünoloji On-line, Viroloji Bölümüne Dönünüz


This page last changed on Sunday, August 28, 2016
Page maintained by
Richard Hunt